ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΩ ΖΩΕΣ 20

Η βροχή σώζει τα αυλάκια στην ψυχή μου. Νερό βαλτωμένο και κρύο. Μια μέρα θα σου χαρίσω τη ζέστη της. Να την κάνεις ομπρέλα για τη φυγή σου.

Μαρία Χρονιάρη, από το βιβλίο μου, "Εκεί που αλλάζω ζωές", εκδ. Απόπειρα 2010

MEA REQUIES

Είναι μια λύπη που στάζει μέσα μου
Με το μαύρο μελάνι της
Ζωγραφίζει βροχή
Κι όλο να μεγαλώνει το χάος
Ανάμεσα στις ματιές μας
Κι όλο οι παλάμες
Να ιδρώνουν από εκείνο
Που λείπει 

Ένας νεκρός φωτισμός 
Διαγράφει στιγμές
Και κάτι χαμένα φωνήεντα
Που είχαν σωθεί για ώρα ανάγκης
Τώρα σβήνουν σαν ίχνη που 
Φοβούνται το πριν

Κανείς δεν χωράει εδώ
Μόνο αν φύγεις
Να μην ξεχάσεις να φορέσεις
Εκείνο το παιδικό σου χαμόγελο
Και κάτι ήλιους που φωνάζαν ζωή

Τώρα όλες οι σιωπές μου 
Γίναν νύχτες στα χέρια σου

Μαρία Χρονιάρη


(από το βιβλίο μου "Η ΣΚΙΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ" που κυκλοφορεί από τις εκδ. Απόπειρα)

THE CRAWL

Κανένα αντίδοτο. Καμία φωνή να κλάψει αντίο.

Μαρία Χρονιάρη

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΓΕΡΟΙ

Μόνο μία επιλογή είναι η σωστή. Γι' αυτό πριν επιλέξεις σκέψου τι αξίζει πιο πολύ.

Μαρία Χρονιάρη