ΧΑΡΑΜΑΔΑ

Ένα ρήγμα βουβό κατοικεί

στη μορφή σου

Είναι αυτά που φοβάσαι

και αποφεύγεις να δεις

Κλέβω συνέχεια τα χνάρια σου

απ' τις φωτογραφίες

για να διασώσω τα θαύματα

τις μικρές σου στιγμές που ανόθευτα υπήρξαν

Έμαθα να αγκαλιάζω

κάθε αδυναμία σου

κάθε πληγή

που τα χέρια σου δείξαν

κάθε γιατί που σε κάνει

να είσαι

Και για όλα αυτά μονάχα ένα σου ζήτησα

Σαν δραπετεύει το φως

να ανάβεις το γέλιο σου

ν' ακουμπάω την ψυχή μου

Μ. Χρονιάρη 

Από την ποιητική συλλογή "Μετά από αυτό που προηγήθηκε", εκδ. Σοκόλη, 2020