Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Τρίτη 16 Ιανουαρίου 2018

ΑΓΟΝΗ ΓΡΑΜΜΗ

Τα πνευματικά δικαιώματα της φωτογραφίας, ανήκουν στον φωτογράφο Χάρη Τσιλόπουλο


Θολό κι ακίνητο τοπίο

Κάτω απ’ το φόρεμα της άμμου
όλα όσα έγιναν μυρίζουν λιβάνι
Σε θυμάμαι να κοιτάς 
τον γκρεμισμένο ορίζοντα
κι από τα σπλάχνα σου
να αναβλύζουν φωτιές

Βαρύς χειμώνας τούτος ο Αύγουστος
κι είναι το σώμα μου άνυδρη γη
Από τα νύχια μου βγαίνουν πουλιά
μα τα φτερά τους είναι σπασμένα


Έλα
στέκεται απέναντι η ζωή
και με σημαδεύει κατάστηθα

Έλα
ίσα που προλαβαίνω 
να της ξεφύγω


Μ. Χρονιάρη

Από την ποιητική συλλογή "Μετά από αυτό που προηγήθηκε", εκδ. Σοκόλη, 2020

Photo Credits: Χάρης Τσιλόπουλος


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου